остона — [آستانه] 1. баландие дар қисми даромадгоҳи хона, поиндарӣ, даромадгоҳи хона; чӯби зерини дар ё дарвоза 2. даргоҳ, боргоҳ 3. банди об, монеаи ҷараёни об; дар остонаи… а) дар арафаи…, дар оғози…; б) дар даромадгоҳи ҷое…; остонаи касеро бӯсидан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дародаро — [در ادرا] гуфт. назди даромадгоҳ, қарибии даромадгоҳ: дародарои деҳа 2. саршавӣ, оғоз, аввалҳо (доир ба фасли сол, моҳ ва ғ.): дародарои зимистон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гулдаста — I [گلدسته] гулҳои чида якҷоя басташуда, дастаи гул, дастагул II [گلدسته] 1. манораи ду тарафи даромадгоҳи пештоқдори масҷиду мадраса ва қалъаҳо 2. ҷои дастагузории теша ва каланд, ки аз рӯи онҳо қадре баланд меистад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғав — I (ғов) [غو // غاو] чӯб ё оҳани дароз, ки барои бастани сари роҳи рафтуомад ё даромадгоҳи ҷое насб карда шудааст, шлагбаум; ғави симхорӣ ғаве, ки аз симхор сохта шудааст; ғав партофтан ғав сохтан II [غو] кит. овози бисёр баланд, наъра, бонги сахт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғалбакан — [غلبکن] кит. панҷара, ки дар паси дарҳо шинонда мешавад; даре, ки аз навда ва ё най мебофанд ва дар даромадгоҳи боғ мешинонанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дар — I [در] асоси замони ҳозира аз даридан. дар در пешванд, ки бо мақсади ифодаи тобишҳои маъноӣ дар аввали баъзе феълҳо меояд: даркашидан, даргузаштан, даррабудан ва ғ. II [در] 1. табақи аз тахта, оҳан ва ғ. сохташуда барои пӯшондани даромадгоҳи хона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дарвоза — [دروازه] 1. дари калони ҳавлӣ, сарой, қалъа, шаҳр ва ғ. (одатан дутабақа) 2. банди тахтагини об дар наҳрҳои калон ва каналҳо, тахтаварғ 3. варз. ду паҳлучӯбу як болочӯби тӯрбаста барои зада даровардани тӯб дар бозиҳои футбол, гандбол ва ғ. 4. маҷ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даромад — I [درامد] асоси замони ҳозира гузашта аз даромадан II [درامد] 1. пул ё чизе, ки ҳамчун маҳсули ягон фаъолият ба даст медарояд, дахл, воридот, оидот: даромади асосӣ, даромади иловагӣ, даромади миллӣ, даромади холис; даромад кардан пул ё чизе ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳон — (даҳан) [دهان // دهن] 1. узви инсон ва ҳайвон, ки забон ва дандонҳо дар он ҷойгир аст 2. қисми саркушодаи зарф, тӯп, шиша ва ғ. ; ҷои даробарои баъзе чизҳои миёнковок, мадхал: даҳони ғор 3. гуфт., маҷ. калима: як ду даҳон гап задан; як даҳон…… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дохул — [داخول] кит. нишастгоҳ ва ё суфаи даромадгоҳи дарбори подшоҳон ва амалдорон, ки аз чӯбу санг месохтанд; ҷилавхона; дарвозахона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ